Το αλουμίνιο ή αργίλιο παρήχθη,
βιομηχανικά, για πρώτη φορά μόλις το 1886. Όπως περισσότερα μέταλλα, έτσι και
αυτό βρίσκεται υπό τη μορφή ορυκτών. Από
βιομηχανικής πλευράς το πλέον σημαντικό ορυκτό
είναι ο βωξίτης, όπου το αργίλιο περιέχεται υπό
την μορφή οξειδίων ή ένυδρων οξειδίων (αλουμίνα).
Ο βωξίτης για να θεωρείται οικονομικά εκμεταλλεύσιμος
πρέπει να έχει μία περιεκτικότητα μεγαλύτερη του 55% σε αλουμίνα (Αl2Ο3). Το μέταλλο που παράγεται με τη
διαδικασία της ηλεκτρόλυσης της αλουμίνας, είτε
σαν καθαρό αλουμίνιο είτε σαν κράμα αλουμινίου
ονομάζεται Πρωτόχυτο Αλουμίνιο.
Μία άλλη πηγή αλουμινίου, πολύ σημαντική από ενεργειακής άποψης, είναι η επανάτηξη και επαναχύτευση κομματιών που ήδη έχουν χρησιμοποιηθεί SCRAP Το scrap προέρχεται είτε από συλλογή διαφόρων κομματιών αλουμινίου που η χρήση τους έχει πάψει, όπως κάρτερ αυτοκινήτων, παλιά παράθυρα ή πόρτες, κουτιά μπύρας και αναψυκτικών κ.λ.π. OLD SCRAP), είτε από τα αποκόμματα που δημιουργούνται κατά την επεξεργασία του αλουμινίου για την παραγωγή προϊόντων NEW SCRAP). Το αλουμίνιο που παράγεται από την επανάτηξη του ονομάζεται Δευτερόχυτο Αλουμίνιο. Το δευτερόχυτο αλουμίνιο, αν ακολουθηθεί ο σωστός τρόπος παραγωγικής διαδικασίας έχει τις ίδιες ιδιότητες και χαρακτηριστικά με αυτά του πρωτόχυτου αλουμινίου.
Διαδικασία παραγωγής
πρωτόχυτου αλουμινίου
Η βιομηχανική παραγωγή αλουμινίου βασίζεται στην τεχνολογία της ηλεκτρόλυσης σε λεκάνες όπου η αλουμίνα, παράγωγο του βωξίτη διαπερνάται από ηλεκτρικό ρεύμα σε μπάνιο κρυολίθου. Το σχετικά υψηλό κόστος παραγωγής αλουμινίου οφείλεται κυρίως στην μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος.
Πηγή: Περιοδικό "Το Αλουμίνιο"
